Samsara vormt rond zijn dwalers vier lagen van onwetendheid die hen van de werkelijkheid isoleren. Elke laag bouwt voort op de vorige, neemt de onwetendheid van die onderliggende laag over en voegt er nog een niveau van onwetendheid aan toe. Dus vier keer. 
Iedereen heeft vier muren voor zich die hem omringen en die op zichzelf ondoordringbaar zijn voor de krachten en capaciteiten van elke persoon. Deze muren bevinden zich in zijn geest en waar hij ook denkt heen te gaan, ze vergezellen hem als de meest ijzeren en hermetische gevangenis. 
Het bovenste niveau, waar het slachtoffer leeft, is het Leugenniveau. Dit niveau is gebaseerd op het Begrippenniveau; dit is op zijn beurt gebaseerd op het Coderingsniveau en ten slotte is dit gebaseerd op het Elektromagnetisch Niveau. 
Al deze niveaus implementeren en worden geïmplementeerd door de Namā-Rūpa interface, waarbij de eerste twee in Namā liggen en de onderste twee in Rūpa. 
Aangezien de Namā-Rūpa Interface datgene is wat ervaren wordt door Bewustzijn, vormen zij op zichzelf de wereld van het waarneembare, van ervaring. 
Elk van deze niveaus functioneert als een eigen wereld met eigen regels. 
Het hoogste niveau, dat van de maximale onwetendheid, is het niveau van de leugen, waar de overgrote meerderheid van de mensen leeft. De objecten die het hanteert zijn complexe concepten die de regels van voorwaardelijkheid niet respecteren. Op dit niveau vinden we de basiselementen van de hele menselijke cultuur: religie, politiek, economie, geld, mythen, riten, ceremonies, onderwijs, wet, filosofie... 
Elk van deze elementen respecteert voorwaardelijkheid niet, ze zijn gebaseerd op niet voorwaardelijke relaties of met valse voorwaarden. Het individu dat hier woont, beweegt zich door deze elementen waarvan de enige intrinsieke waarde hun vermogen tot replicatie is. Het is een valse wereld van complexe memetische sets of memeplexen die met elkaar concurreren door de geest van het slachtoffer over te nemen, die zich vervreemd zal gedragen ten gunste van de verspreiding van de meest succesvolle memes. Waarheid is geen voorwaarde voor het succes van memes, zodat op dit niveau, als ze gevonden wordt, ze bemiddeld wordt door netwerken van leugens, waardoor deze losse waarheden als steun dienen voor de leugens die ze stipt nodig hebben voor hun replicatie. Het profiel van de bewoner van dit niveau is dat van de gelovige die in geloof deze elementen en hun conditionerende relaties aanneemt, die altijd in een staat van eeuwig wachten verkeert met één voet in een denkbeeldig verleden en toekomst, te druk om ze te doorzien. Dit is het niveau van permanente objecten, het niveau van het ZELF als hoger memeplex, het niveau van het essentiële van dat wat onvoorwaardelijk uit zichzelf is en het niveau waar aangename elementen te vinden zijn die het slachtoffer als sirenenzang in de val lokken. 
Als de eerste barrière wordt overschreden, door intensief gebruik te maken van voorwaardelijkheid en alles te verwerpen wat daar niet aan voldoet, door magie, het denkbeeldige en het absurde in elk element te verwerpen, komt de persoon in de gevangenis van het Begrippenniveau terecht. Aangezien concepten woorden zijn, en woorden de bestanddelen van taal, kunnen we zeggen dat voor de weinige mensen die op dit niveau gevangen zitten, op het niveau van de waarheid van concepten, dat wil zeggen, op het niveau van de waarheid van leugens, de grens van deze wereld de grens van taal is. 
Relaties zijn gebaseerd op waarheid, dat wil zeggen op voorwaardelijkheid of kamma. De elementen zijn echter subjectieve constructies, concepten genaamd, die door het individu gebruikt worden alsof ze echt zijn. Concepten lijken ook permanent, ook al wordt gerationaliseerd dat ze dat niet zijn. Sociale normen worden op dit niveau verworpen, evenals alle leugens die de sociale orde en de algemene cultuur construeren. Diogenes' verwerping van "nomos", Wittgensteins inzicht of Schopenhauers pessimisme zijn het bewijs dat ze zo ver zijn gekomen. 
We moeten begrijpen dat de beste filosofen slechts één barrière zijn overgestoken om in een andere gevangenis te vallen. 
Het is duidelijk dat het niveau van de Leugens gebaseerd is op het niveau van de Begrippen en er zijn elementen van neemt, zodat alle onwetendheid van dit niveau overgaat naar het hogere niveau, dat verantwoordelijk is voor de vermenigvuldiging ervan. 
Het Niveau van Concepten is gebaseerd op het Niveau van Coderen, zo genoemd omdat het verifieerbaar is, ervaarbaar door het bewustzijn omdat het de Rūpa is die het aan haar levert. Dit niveau is echter ook een andere ideatie die gecreëerd wordt door de interface. Op het niveau van Materie hebben we vormen, kleuren, smaken, geluiden, geuren, tactiele gewaarwordingen, kou en warmte, pijn of proprioceptie, evenwicht of oriëntatie. Eigenlijk is elk element een soort codering. Al deze elementen overstromen, door hun overvloed, het bewustzijn, dat onmiddellijk zijn toevlucht neemt tot het koppelen van deze ervaringen aan andere eerdere ervaringen, qualia genaamd, om ze een pointer, of concept, toe te kennen en met dit handvat de qualia te vangen en te gebruiken als een omleiding ernaar toe. Aangezien al hun elementen door het individu opnieuw worden gecreëerd, zijn ze absoluut subjectief en noch communiceerbaar noch transporteerbaar. 
Met andere woorden, wat u ziet en hoort, voelt, proeft en ruikt zijn sensaties die u voor uzelf creëert door middel van codificatie en graduatie en zijn geen waarheden maar pure ideaties. 
Aangezien qualia worden gevormd door coderingen, zijn ze vals en het zijn deze qualia die door de concepten worden aangesproken, d.w.z. het zijn indirecties naar valse elementen. 
Zoals we kunnen zien, bloeit onwetendheid op de laagste niveaus op de hoogste niveaus. 
Dit niveau is toegankelijk via totale deconceptualisatie, die bereikt wordt door de absolute pauze van alle gedachten gedurende minstens een uur, een uiterste dat de overgrote meerderheid van de mensen niet kent. 
Onder dit niveau bevindt zich het Elektromagnetische Niveau dat de sensoren activeert die we hebben als basis van de zintuigen. Dit is het niveau van de Input/Output van de Rūpa Interface, maar het is niet als zodanig ervaarbaar, maar wordt opgewerkt in de vorm van codes. Dit niveau vormt de basis van de coderingssystemen. 
Maar dit niveau is ook onwetendheid. Energie en dus elektromagnetische energie, evenals materie, zijn op zichzelf niet zo, maar pure informatie en de dimensies waarin energie en materie bewegen, ruimte en tijd, zijn foutieve ideaties die nuttig zijn om de eigenschappen te verklaren die ons worden gepresenteerd, maar alleen dat. Tijd bestaat niet, en ruimte is mede-afhankelijk van tijd, dus als de één niet bestaat, bestaat de ander ook niet. 
Uiteindelijk is er achter alles alleen maar informatie in de vorm van onbeweeglijke, onzichtbare maar onbreekbare voorwaarden, en de inwoners van Samsara zwerven er doorheen, creëren en ondergaan ze in een voortdurende entropische drift naar de ultieme wanorde: de laagste van alle hellen. 
Vier niveaus die uw uitzicht op een ramp blokkeren. Gelukkig of ongelukkig in een opeenvolging van recyclebare tijdcapsules, gaat u onherroepelijk naar de bodem. 
Wat maakt het uit of de film in uw capsule interessant, grappig, intrigerend of ontroerend is? 
Onwetendheid doet iets ergers dan doden door u opnieuw te laten leven om u opnieuw te doden. U kunt niet aan de Dood ontsnappen; u bent een slaaf van de Māra.