Vinaya betekent discipline. De monastieke discipline, die ongeveer drieduizend pagina's aan gedrukte tekst omvat, waarvan de regels en tradities uiteindelijk elk bijzonder aspect van de levenswijze van de bhikkhus en bhikkhunīs definieerden. De essentie van de regels voor de bhikkhus staat in de Pātimokkha, de Ascetische Codes. 
Het samengaan van de Dhamma met de Vinaya vormt de kern van de leer van de Boeddha, de "Dhamma-Vinaya", dat wil zeggen, de Leer en de Discipline. 
Het doel van de Pātimokkha was om een goed beeld te geven aan de leken, die uiteindelijk degenen waren die deze gemeenschap steunden, in stand hielden en onderhielden. 
In het begin waren er niet veel regels nodig, de eerste bhikkhus waren fatsoenlijke en verantwoordelijke mensen en stonden onder toezicht van de Boeddha zelf. Maar de roem van het goede leven in de Sangha werd uiteindelijk een magneet voor zwervers, oplichters en schurken die een bijverdienste zochten, een traditie die tot op de dag van vandaag onveranderd is gebleven. 
Deze lawine van mensen leidde ertoe dat de Boeddha de nieuwe wijdingen moest delegeren aan de bhikkhus zelf, wat leidde tot een groot aantal conflicten die de Boeddha aanpakte door een batterij aan regels op te stellen om zoveel ongewenste personen onder controle te houden, zodat ze het imago van de Sangha in het algemeen niet zouden beschadigen, wat essentieel was voor de leken om het te blijven onderhouden. 
De regels waren niet van toepassing op hem, zijn vrienden of zijn familie. De regels zijn uitsluitend bedoeld om de Sangha te controleren. Beruchte moordenaars kunnen bijvoorbeeld geen verzaking krijgen, maar de Boeddha geeft het aan Aṅgulimāla, of vrijstelling van de vier maanden proeftijd voor sakkās. 
Opgemerkt moet worden dat het in geen geval gaat om regels die verwijzen naar de praktijk van de bevrijding, die verzameld is in de sutta's en gemeenschappelijk is voor leken, lekenvrouwen, bhikkhus en bhikkhunīs, maar alleen en uitsluitend om de harmonie en het goede imago te handhaven van een heterogene gemeenschap, cultureel gelegen in haar tijd en cultuur en verspreid in een subcontinent waar de geschiedenis nog niet was aangebroken. 
Deze eerste tekst, Het Grote Hoofdstuk van de Grote Afdeling, is fundamenteel om de eerste jaren van het wiel van de Leer te kennen.