Samsara tworzy wokół wędrowców cztery warstwy ignorancji, które izolują ich od rzeczywistości. Każda warstwa opiera się na poprzedniej, przyjmując ignorancję warstwy leżącej poniżej i dodając jeszcze jeden poziom ignorancji. Tak więc, cztery razy. 
Każdy ma przed sobą cztery mury, które go otaczają i które same w sobie są nieprzeniknione dla sił i możliwości każdej osoby. Ściany te znajdują się w jego umyśle i gdziekolwiek myśli, że idzie, towarzyszą mu jak najbardziej żelazne i hermetyczne więzienie. 
Górny poziom, na którym żyje ofiara, to Poziom Kłamstwa. Poziom ten opiera się na Poziomie Koncepcji; ten z kolei opiera się na Poziomie Kodowania i wreszcie opiera się na Poziomie Elektromagnetyki. 
Wszystkie te poziomy implementują i są implementowane przez interfejs Namā-Rūpa, przy czym dwa pierwsze znajdują się w Namā, a dwa niższe w Rūpa. 
Ponieważ Interfejs Namā-Rūpa jest tym, co jest doświadczane przez Świadomość, stanowią one same w sobie świat postrzegalnego, doświadczenia. 
Każdy z tych poziomów funkcjonuje jako własny świat z własnymi zasadami. 
Najwyższym poziomem, poziomem maksymalnej ignorancji, jest Poziom Kłamstwa, na którym żyje zdecydowana większość ludzi. Obiekty, którymi się zajmuje, to złożone koncepcje, które nie przestrzegają zasad warunkowości. Na tym poziomie znajdujemy podstawowe elementy całej ludzkiej kultury: religię, politykę, ekonomię, pieniądze, mity, rytuały, ceremonie, edukację, prawo, filozofię... 
Każdy z tych elementów nie respektuje warunkowości, opiera się na relacjach bezwarunkowych lub z fałszywymi warunkami. Jednostka, która tu zamieszkuje, porusza się po tych elementach, których jedyną wewnętrzną wartością jest ich zdolność do replikacji. Jest to fałszywy świat złożonych zestawów memetycznych lub memepleksów, które konkurują ze sobą, przejmując umysł ofiary, która będzie działać wyobcowana, sprzyjając rozprzestrzenianiu się najbardziej udanych memów. Prawda nie jest warunkiem sukcesu memów, więc na tym poziomie, gdy zostanie znaleziona, jest zapośredniczona przez sieci kłamstw, dzięki czemu te luźne prawdy służą jako wsparcie dla kłamstw, które potrzebują ich punktualnie do ich replikacji. Profil mieszkańca tego poziomu jest profilem wierzącego, który przez wiarę przyjmuje te elementy i ich warunkujące relacje, który zawsze jest w stanie wiecznego oczekiwania, jedną nogą w wyimaginowanej przeszłości i przyszłości, zbyt zajęty, by je przejrzeć. Jest to poziom trwałych obiektów, poziom SAMEGO SIEBIE jako wyższego memepleksu, poziom esencji tego, co jest samo w sobie bezwarunkowo i poziom, na którym znajdują się przyjemne elementy, które zniewalają ofiarę jak syreni śpiew. 
Jeśli pierwsza bariera zostanie przekroczona, intensywnie stosując warunkowość i odrzucając wszystko, co nie jest z nią zgodne, odrzucając magię, wyobraźnię, absurd w każdym elemencie, osoba wchodzi do więzienia Poziomu Pojęć. Ponieważ pojęcia są słowami, a słowa są składnikami języka, możemy powiedzieć, że dla nielicznych ludzi uwięzionych na tym poziomie, na poziomie prawdy pojęć, czyli na poziomie prawdy kłamstw, granicą tego świata jest granica języka. 
Związki opierają się na prawdzie, czyli na uwarunkowaniu lub kammie. Jednak elementy te są subiektywnymi konstruktami zwanymi pojęciami, które są używane przez jednostkę tak, jakby były rzeczywiste. Koncepcje wydają się również trwałe, mimo że racjonalizuje się, że tak nie jest. Na tym poziomie odrzucane są normy społeczne, a także wszystkie kłamstwa, które tworzą porządek społeczny i ogólną kulturę. Odrzucenie "nomosu" przez Diogenesa, wnikliwość Wittgensteina czy pesymizm Schopenhauera są dowodem na to, że zaszli tak daleko. 
Musimy zrozumieć, że najlepsi filozofowie przekroczyli tylko jedną barierę, by wpaść do innego więzienia. 
Jest oczywiste, że Poziom Kłamstwa opiera się na Poziomie Pojęć i bierze z niego swoje elementy, tak że cała ignorancja tego poziomu przechodzi na wyższy, który jest odpowiedzialny za jej pomnażanie. 
Poziom Koncepcji opiera się na Poziomie Kodowania, tak zwanym, ponieważ jest weryfikowalny, doświadczalny przez świadomość, ponieważ to Rūpa mu go dostarcza. Jednak ten poziom jest również kolejną ideacją stworzoną przez interfejs. Na poziomie Materii mamy formy, kolory, smaki, dźwięki, zapachy, wrażenia dotykowe, zimno i ciepło, ból lub propriocepcję, równowagę lub orientację. Właściwie każdy element jest rodzajem kodowania. Wszystkie te elementy, ze względu na ich obfitość, przepełniają świadomość, która natychmiast ucieka się do łączenia tych doświadczeń z innymi poprzednimi, zwanymi qualiami, w celu przypisania im wskaźnika lub koncepcji, i za pomocą tego uchwytu uchwycić qualia i użyć go jako przekierowania do niego. Ponieważ wszystkie ich elementy są odtwarzane przez jednostkę, są one całkowicie subiektywne i nie można ich ani komunikować, ani transportować. 
Innymi słowy, to, co Pan widzi i słyszy, czuje, smakuje i wącha, to wrażenia, które tworzy Pan dla siebie poprzez kodyfikację i stopniowanie, i nie są one prawdą, lecz czystymi ideami. 
Ponieważ qualia są ukonstytuowane przez kodowania, są one fałszywe i to właśnie do tych qualiów odnoszą się pojęcia, tj. są one przekierowaniami do fałszywych elementów. 
Jak widzimy, ignorancja na najniższych poziomach kwitnie na najwyższych poziomach. 
Poziom ten jest dostępny poprzez całkowitą dekonceptualizację, którą osiąga się poprzez absolutne zatrzymanie wszystkich myśli na co najmniej godzinę, co jest ekstremum nieznanym zdecydowanej większości ludzi. 
Poniżej tego poziomu znajduje się poziom elektromagnetyczny, który aktywuje czujniki, które mamy jako podstawę zmysłów. Jest to poziom wejścia/wyjścia interfejsu Rūpa, ale nie jest on doświadczalny jako taki, lecz przetwarzany w postaci kodów. Ten poziom stanowi podstawę kodowania. 
Ale ten poziom jest również ignorancją. Energia, a więc i energia elektromagnetyczna, a także materia, nie są same w sobie takimi, lecz czystą informacją, a wymiary, w których poruszają się energia i materia, przestrzeń i czas, są błędnymi ideami przydatnymi do wyjaśnienia przedstawionych nam właściwości, ale tylko tego. Czas nie istnieje, a przestrzeń jest współzależna od czasu, więc jeśli jedno nie istnieje, to drugie też nie. 
Ostatecznie, za wszystkim kryje się tylko informacja w postaci nieruchomych, niewidzialnych, ale niezniszczalnych warunków, a mieszkańcy Samsary wędrują przez nie, tworząc je i cierpiąc w ciągłym entropijnym dryfie w kierunku ostatecznego nieporządku: najniższego ze wszystkich piekieł. 
Cztery poziomy, które blokują widok na katastrofę. Szczęśliwy lub nieszczęśliwy w kolejnych kapsułach czasu, które można poddać recyklingowi, nieodwracalnie idziesz na dno. 
Jakie znaczenie ma to, czy film w Państwa kapsule jest interesujący, zabawny, intrygujący czy poruszający? 
Niewiedza czyni coś gorszego niż zabijanie, sprawiając, że żyjesz ponownie, aby zabić cię ponownie. Nie może pan uciec przed Śmiercią; jest pan niewolnikiem Māry.